یادداشت شماره یک

من وقتم رو برای ادمایی که تو levelام نیستن تلف نمی کنم ، این جور ادما معولا باعث رنجش من می شن .

هر وقت خارج این قاعده رفتار کنم به این نتیجه می رسم که اشتباه کردم 

ولی این شامل ادم های که نمی شناسم نمی شه ،اول باید دیگران را شناخت بعد در موردشون نظر داد یا قضاوت کرد . من همیشه دارم می گم که نباید از روی ظاهر ادما در موردشون نظر داد خیلی وقتا ظاهر آدما درونشون رو نشون نمی ده . در نتیجه هیچ وقت level ربطی به ظاهر و لباس و لوازم آرایش نداره، رفتار و حرف های ادما باعث می شه بگم این ها  تو level من نیست که البته بعد از چند بار دیدنشون و معاشرت باهاشون این حرف رو به خودم می زنم و از اون لحظه به بعد باز تغییر خاصی روی رفتار من دیده نمیشه فقط سعی می کنم کم کم ازشون فاصله بگیر ... فاصله هر جور میتونه باشه حتی اگه لازم باشه خونه و محل کارم یا کلاسم رو عوض کنم .

از ادمایی که مبهم صحبت می کنن هم خوشم نمی اد !

همه چیز باید مشخص باشه ، جملات و خیز حرف زدن هم باید کاملا شفاف باشه .

درک کردن ادما به زور امکان ندارد و وقتی کسی درک نمی کنیم نباید برای این کار تلاش کنیم .

+همه ی مادارن و زنان سرزمین من روزتان مبارک .